Zaburzenia afektywne określane również jako zaburzenia nastroju, to grupa zaburzeń psychicznych, które charakteryzują się długotrwałymi zmianami w nastroju i reakcjach afektywnych (emocjonalnych), które wpływają na emocje i nastrój jednostki. W skład tych zaburzeń wchodzą głównie zaburzenia związane z obniżonym nastrojem, takie jak depresja (znana również jako choroba afektywna jednobiegunowa), sezonowe zaburzenie afektywne (SAD) oraz choroba afektywna dwubiegunowa, która obejmuje epizody zarówno depresji, czyli obniżonego nastroju, jak i manii lub hipomanii, czyli podwyższonego nastroju, które manifestują się nadmierną aktywnością, euforią, wysoką samooceną, nadmiernym gadatliwością i osłabieniem zahamowań, co może prowadzić do sytuacji niebezpiecznych zarówno dla pacjenta, jak i dla osób w jego otoczeniu. Zaburzenia nastroju mogą współistnieć z objawami psychotycznymi, co jest istotne przy różnicowaniu diagnozy schizofrenii.
Przykłady zaburzeń afektywnych
Najbardziej powszechnym zaburzeniem afektywnym jest depresja. Osoby cierpiące na depresję doświadczają głębokiego smutku, utraty zainteresowania, zmniejszenia energii i trudności w codziennych czynnościach. Z kolei zaburzenie dwubiegunowe, zwane także chorobą afektywną dwubiegunową, charakteryzuje się epizodami maniakalnymi (euforycznymi, nadmiernie pobudzonymi) oraz epizodami depresyjnymi. Zaburzenia afektywne sezonowe występują cyklicznie, zazwyczaj w okresie jesienno-zimowym, i są związane z niedoborem światła słonecznego.
