Cyklotymia to zaburzenie afektywne, które rozpoczyna się we wczesnej młodości i charakteryzuje się stałymi fluktuacjami nastroju, oscylującymi od łagodnej depresji do łagodnej hipomanii, a także trwającymi przeważnie kilka miesięcy, okresami remisji. Cyklotymia charakteryzuje się cyklicznymi zmianami nastroju, podobnymi do tych występujących w chorobie afektywnej dwubiegunowej (maniakalno-depresyjnej), ale o łagodniejszym nasileniu. Osoby dotknięte cyklotymią doświadczają okresów podwyższonego nastroju, zwanych epizodami hipomanii, oraz okresów obniżonego nastroju, zwanych epizodami depresyjnymi.
Hipomania charakteryzuje się podwyższonym nastrojem, zwiększoną aktywnością, wzmożonym poczuciem energii i pewności siebie. Osoby mogą być bardziej towarzyskie, kreatywne i produktywne w tym okresie. Epizody te są jednak mniej nasilone niż w przypadku manii i nie prowadzą do znaczących trudności w społecznym funkcjonowaniu lub utraty kontaktu z rzeczywistością.
Z kolei epizody depresyjne w cyklotymii przejawiają się obniżonym nastrojem, uczuciem smutku, utratą zainteresowania, zmęczeniem oraz zaburzeniami w codziennym funkcjonowaniu. Jednak nasilenie tych objawów jest łagodniejsze niż w przypadku pełnoobjawowej depresji.
Cyklotymia może wpływać na codzienne funkcjonowanie jednostki, utrudniając utrzymanie stabilności emocjonalnej i prawidłowych relacji interpersonalnych. Epizody cyklotymii nie są powiązane z życiowymi wydarzeniami, lecz mają charakter spontaniczny i zazwyczaj są akceptowane przez otoczenie. Cyklotymia może przekształcić się w zaburzenia afektywne dwubiegunowe lub nawracające zaburzenia depresyjne, albo utrzymywać się stale, bądź występować okresowo.