zaburzenia afektywne

Zaburzenia afektywne określane również jako zaburzenia nastroju, to grupa zaburzeń psychicznych, które charakteryzują się długotrwałymi zmianami w nastroju i reakcjach afektywnych (emocjonalnych), które wpływają na emocje i nastrój jednostki. W skład tych zaburzeń wchodzą głównie zaburzenia związane z obniżonym nastrojem, takie jak depresja (znana również jako choroba afektywna jednobiegunowa), sezonowe zaburzenie afektywne (SAD) oraz choroba afektywna dwubiegunowa, która obejmuje epizody zarówno depresji, czyli obniżonego nastroju, jak i manii lub hipomanii, czyli podwyższonego nastroju, które manifestują się nadmierną aktywnością, euforią, wysoką samooceną, nadmiernym gadatliwością i osłabieniem zahamowań, co może prowadzić do sytuacji niebezpiecznych zarówno dla pacjenta, jak i dla osób w jego otoczeniu. Zaburzenia nastroju mogą współistnieć z objawami psychotycznymi, co jest istotne przy różnicowaniu diagnozy schizofrenii. Zaburzenia afektywne wpływają na myślenie, odczuwanie emocji, zachowanie, a także na funkcjonowanie społeczne i zawodowe osoby dotkniętej tym problemem. Są one jednym z najczęściej diagnozowanych typów zaburzeń psychicznych, a ich wpływ na codzienne życie może być znaczny.

Przykłady zaburzeń afektywnych

Najbardziej powszechnym zaburzeniem afektywnym jest depresja. Osoby cierpiące na depresję doświadczają głębokiego smutku, utraty zainteresowania, zmniejszenia energii i trudności w codziennych czynnościach. Z kolei zaburzenie dwubiegunowe, zwane także chorobą afektywną dwubiegunową, charakteryzuje się epizodami maniakalnymi (euforycznymi, nadmiernie pobudzonymi) oraz epizodami depresyjnymi. Zaburzenia afektywne sezonowe występują cyklicznie, zazwyczaj w okresie jesienno-zimowym, i są związane z niedoborem światła słonecznego.

Klasyfikacja i rodzaje zaburzeń afektywnych

Zaburzenia afektywne można podzielić na dwie główne kategorie: zaburzenia depresyjne i zaburzenia afektywne dwubiegunowe.

Zaburzenia depresyjne

    • Depresja jednobiegunowa

      Jest to najczęstszy typ zaburzeń afektywnych. Objawia się długotrwałym obniżeniem nastroju, utratą zainteresowań, zmęczeniem, zaburzeniami snu i apetytu, poczuciem beznadziei, a nawet myślami samobójczymi. Osoby z depresją mogą mieć trudności z codziennym funkcjonowaniem, a ich zdolność do pracy, nauki czy utrzymywania relacji społecznych może być poważnie ograniczona.

    • Dystymia (persistent depressive disorder)

      Jest to przewlekła forma depresji, w której objawy są mniej nasilone niż w MDD, ale trwają przez dłuższy czas, często przez kilka lat. Osoby z dystymią mogą funkcjonować w miarę normalnie, ale stale odczuwają obniżony nastrój i brak energii.

Zaburzenia afektywne dwubiegunowe

    • Choroba afektywna dwubiegunowa typu I

      Charakteryzuje się występowaniem epizodów manii lub mieszanych (mania i depresja jednocześnie), które mogą być bardzo nasilone i prowadzić do poważnych problemów w funkcjonowaniu, w tym hospitalizacji. Epizody maniakalne obejmują euforyczny nastrój, nadmierną energię, brak potrzeby snu, wielomówność, a czasem ryzykowne zachowania.

    • Choroba afektywna dwubiegunowa typu II

      W tym przypadku występują epizody depresji oraz hipomanii, czyli łagodniejszej formy manii, która nie jest tak destrukcyjna jak pełnoobjawowa mania, ale nadal wpływa na funkcjonowanie.

    • Cyklotymia

      Jest to łagodniejsza forma zaburzenia dwubiegunowego, gdzie zmiany nastroju są mniej intensywne, ale długotrwałe. Osoba z cyklotymią doświadcza licznych okresów podwyższonego i obniżonego nastroju, które mogą jednak nie spełniać kryteriów pełnych epizodów maniakalnych lub depresyjnych.

Leczenie zaburzeń afektywnych

Leczenie zaburzeń afektywnych zazwyczaj obejmuje kombinację farmakoterapii i psychoterapii. Leki antydepresyjne, stabilizatory nastroju i neuroleptyki mogą być stosowane w celu złagodzenia objawów. Terapie psychologiczne, takie jak terapia poznawczo-behawioralna, pomagają pacjentom zrozumieć i zmieniać negatywne wzorce myślenia oraz radzić sobie ze stresem i objawami. Zaburzenia afektywne są poważnym problemem zdrowotnym, ale przy odpowiednim leczeniu osoby z tymi zaburzeniami mogą prowadzić satysfakcjonujące i produktywne życie.

Ocena 5/5 - (2 głosów)