dewaluacja psychologia

Dewaluacja to pierwotny mechanizm obronny będący odwrotnym procesem do idealizacji, spowodowany jest rozczarowaniem osobą wcześniej idealizowaną. Dewaluacja polega na zmniejszaniu lub pomniejszaniu znaczenia lub wartości innej osoby w celu ochrony własnego ego lub zminimalizowania zagrożenia emocjonalnego. Jest to sposób, w jaki umysł radzi sobie z trudnymi lub konfliktowymi myślami, uczuciami lub doświadczeniami, aby uniknąć dyskomfortu psychicznego.

Dewaluacja w psychologii

Psychologia traktuje dewaluację jako mechanizm obronny polegający na umniejszaniu wartości osoby, obiektu lub sytuacji. Osoba stosująca dewaluację zniekształca rzeczywistość, aby obniżyć znaczenie czegoś, co wywołuje dyskomfort emocjonalny, poczucie zagrożenia lub lęk. W praktyce może to oznaczać np. umniejszanie sukcesów innych osób, deprecjonowanie własnych osiągnięć lub zniekształcanie wartości relacji, aby zminimalizować poczucie zależności, zazdrości lub niepewności.

Dewaluacja to mechanizm obronny, który polega na zaniżaniu wartości lub znaczenia określonych uczuć, idei lub obiektów w celu zminimalizowania związanego z nimi lęku lub niepokoju. Ten proces może mieć miejsce na poziomie świadomości lub być bardziej nieświadomy, pomagając jednostce radzić sobie z sytuacjami, które wywołują napięcia emocjonalne.

Dewaluacja często pojawia się w sytuacjach, w których stajemy przed trudnościami związanymi z własnymi uczuciami, wartościami lub relacjami interpersonalnymi. W wyniku tego mechanizmu obronnego możemy minimalizować znaczenie rzeczywistych lub potencjalnych zagrożeń emocjonalnych.

Dewaluacja jest częstym mechanizmem obronnym u osób z zaburzeniami osobowości, takimi jak osobowość narcystyczna lub borderline. W tych przypadkach może objawiać się jako skrajne, czarno-białe postrzeganie ludzi i sytuacji — od idealizowania po całkowite odrzucenie, gdy coś lub ktoś przestaje spełniać oczekiwania.

Narcystyczna dewaluacja

Narcystyczna dewaluacja jest związana z narcystycznymi cechami osobowości i polega na tym, że osoba narcystyczna umniejsza wartość drugiej osoby. Proces ten ma na celu ochronę własnego poczucia wartości i jest jednym z kluczowych mechanizmów obronnych w narcystycznym zaburzeniu osobowości. W kontekście relacji interpersonalnych, narcystyczna dewaluacja może przybierać różne formy, szczególnie w odniesieniu do partnerów czy innych bliskich osób, które zagrażają idealizowanemu obrazowi narcyza.

Mechanizm narcystycznej dewaluacji

Osoby z narcystycznym zaburzeniem osobowości zazwyczaj mają zawyżone poczucie własnej wartości, ale to poczucie jest kruche i zależy od nieustannego podziwu, akceptacji i uwagi ze strony innych. Aby utrzymać ten idealizowany obraz siebie, narcyz często stosuje dwa mechanizmy psychiczne: idealizację i dewaluację. Na początku relacji osoba narcystyczna może idealizować drugą osobę, widząc ją jako doskonałą i spełniającą wszelkie oczekiwania. Jednak w momencie, gdy partner lub ktoś z otoczenia przestaje spełniać te nierealistyczne oczekiwania, narcyz zaczyna proces dewaluacji, czyli systematycznego umniejszania wartości tej osoby.

Dewaluacja służy dwóm celom:

  • Ochrona kruchego ego – krytykowanie lub umniejszanie wartości drugiej osoby pozwala narcyzowi utrzymać wiarę we własną wyjątkowość. Gdy partner lub bliska osoba okazuje się „niedoskonała” według standardów narcyza, jest to postrzegane jako zagrożenie dla jego samooceny. Dewaluacja pozwala narcyzowi uniknąć uczucia rozczarowania lub poczucia winy, a zamiast tego obarczyć odpowiedzialnością drugą osobę.
  • Kontrola i manipulacja – umniejszanie wartości partnera lub innych osób daje narcyzowi poczucie władzy i kontroli nad relacją. Gdy druga osoba zostaje zdeprecjonowana, staje się bardziej zależna od narcyza, co może prowadzić do podważania jej samooceny i zwiększenia jej uległości.

Dewaluacja partnera

W związkach romantycznych narcyz często stosuje dewaluację, co może prowadzić do toksycznej dynamiki relacji. Na początku narcyz może idealizować partnera, obdarzać go nadmierną uwagą i uznaniem, co sprawia, że związek wydaje się pełen intensywności i pasji. Jednak ten etap „miesiąca miodowego” zazwyczaj nie trwa długo. W miarę jak codzienne wyzwania lub oczekiwania narcyza nie są spełniane, partner zaczyna być krytykowany, a narcyz zaczyna go postrzegać jako mniej wartościowego.

Przykłady dewaluacji partnera mogą obejmować:

  • Publiczne upokarzanie lub krytykowanie partnera, często w subtelny, ale poniżający sposób.
  • Ignorowanie uczuć i potrzeb partnera, co prowadzi do poczucia odrzucenia i izolacji.
  • Stałe porównywanie partnera do innych osób, wytykanie jego wad i niedoskonałości, nawet w sytuacjach, które wcześniej były uważane za pozytywne.
  • Umniejszanie sukcesów partnera lub jego osiągnięć, tak aby narcyz mógł poczuć się lepszy.

Dewaluacja drugiej osoby

Dewaluacja nie ogranicza się tylko do partnerów. Narcyz może stosować ten mechanizm wobec każdej osoby, która zagraża jego poczuciu wyjątkowości lub niezależności. W relacjach przyjacielskich, rodzinnych czy zawodowych narcyz również stosuje dewaluację, gdy tylko zauważa, że druga osoba przestaje go idealizować lub zaczyna podważać jego autorytet.

Dewaluacja drugiej osoby może objawiać się:

  • Krytykowaniem bliskich lub współpracowników za najmniejsze błędy, nawet gdy narcyz sam nie jest doskonały.
  • Oskarżaniem innych o zazdrość, złośliwość czy brak kompetencji, podczas gdy sam narcyz manipuluje sytuacją, aby zyskać przewagę.
  • Umniejszaniem wartości poglądów, pomysłów lub wkładu drugiej osoby, co pozwala narcyzowi na utrzymanie władzy w relacji.

Dewaluowanie przez narcyza

Choć narcyz stosuje dewaluację wobec innych, często sami narcyzi wewnętrznie doświadczają procesów dewaluacji wobec siebie. Ich poczucie wartości, oparte na iluzji doskonałości, jest niezwykle kruche. Kiedy nie spełniają własnych standardów, mogą wpaść w stan wewnętrznej dewaluacji, co prowadzi do głębokiego poczucia bezwartościowości, wstydu czy lęku przed porażką. To właśnie z powodu tej wewnętrznej walki, narcyzi często potrzebują zewnętrznej adoracji i potwierdzania własnej wartości przez innych.

Skutki narcystycznej dewaluacji

Dewaluacja w relacjach z narcyzem może prowadzić do poważnych problemów emocjonalnych i psychicznych u osób, które doświadczają takiego traktowania. Częste krytykowanie, umniejszanie wartości i manipulowanie mogą prowadzić do:

  • Niskiej samooceny – osoby będące w związku z narcyzem często zaczynają wątpić w swoje umiejętności, wartość i tożsamość.
  • Utraty zaufania – trudność w odbudowaniu zdrowych relacji, ponieważ partnerzy dewaluowani przez narcyza zaczynają mieć trudności z zaufaniem innym osobom.
  • Zależności emocjonalnej – narcyz często manipuluje partnerem, aby ten stał się od niego zależny emocjonalnie, co może prowadzić do trudności w odejściu z toksycznego związku.

Narcystyczna dewaluacja to mechanizm obronny, który umożliwia osobom z cechami narcystycznymi ochronę swojego kruchego poczucia własnej wartości. Polega na umniejszaniu wartości drugiej osoby, obiektu lub sytuacji, gdy przestają one spełniać wyidealizowane oczekiwania narcyza. W związkach z osobami narcystycznymi dewaluacja może prowadzić do poważnych problemów emocjonalnych i trudności w zachowaniu zdrowych relacji.

Ocena 5/5 - (1 głosów)