Fuga dysocjacyjna, dawniej określana również jako fuga psychogeniczna, jest rzadkim typem amnezji dysocjacyjnej – jednego z zaburzeń dysocjacyjnych. Jest to stan, w którym osoba traci poczucie własnej tożsamości, pamięć o swojej przeszłości, często opuszcza miejsce zamieszkania, podróżując w celu uniknięcia jakiejś sytuacji lub trudności emocjonalnej. Osoba w stanie fugi dysocjacyjnej może mieć trudność z określeniem swojej tożsamości, nie pamiętać swojego imienia, informacji o rodzinie czy pracy.
Podczas fugi dysocjacyjnej osoba może przybrać nową tożsamość i zachowywać się jak ktoś zupełnie inny. Może również podróżować daleko od miejsca zamieszkania, nie mając świadomości, jak się tam znalazła. Może towarzyszyć temu dezorientacja, zamieszanie i niezdolność do zidentyfikowania siebie w otaczającym środowisku.
Przyczyny fugi dysocjacyjnej nie są w pełni zrozumiane. Uważa się, że może ona być spowodowana stresem lub traumą emocjonalną, której osoba doświadczyła. Może być także powiązana z innymi zaburzeniami, takimi jak zaburzenia lękowe, depresja czy stres pourazowy (PTSD). Czas trwania fugi dysocjacyjnej jest zróżnicowany – może trwać od kilku godzin do kilku tygodni.