Acting out

Acting out to pojęcie z dziedziny psychologii i psychoterapii, które odnosi się do niewłaściwych lub destrukcyjnych zachowań lub działań osoby, które są spowodowane emocjami, konfliktami lub problemami psychicznymi. Zachowania te mogą być impulsywnie, a osoba je podejmująca może działać bez umiejętności wyrażania swoich uczuć w bardziej zdrowy, konstruktywny  lub społecznie akceptowalny sposób.

Cechy zachowań acting out

• Acting out może być wynikiem trudnych emocji, które osoba nie potrafi wyrazić słowami. Zamiast tego wyraża te emocje poprzez działania, które często są impulsywne i niekontrolowane.
• Osoba działająca impulsywnie nie stosuje efektywnych mechanizmów obronnych ani nie posiada zdolności do samoobserwacji, które pomogłyby jej radzić sobie z trudnościami emocjonalnymi.
•  Acting out może przybierać różne formy, takie jak agresja fizyczna, wybuchy złości, picie alkoholu lub zażywanie narkotyków, ryzykowne zachowania seksualne czy autoagresja.
• Pojęcie acting out jest często używane w kontekście psychoterapii, aby opisać sytuacje, w których pacjent wyraża swoje emocje lub konflikty poprzez nieodpowiednie zachowania w terapii. Psychoterapeuci starają się zrozumieć przyczyny tych zachowań i pomagać pacjentowi w bardziej konstruktywnym wyrażaniu swoich uczuć.
• Acting out może być wyzwaniem w terapii i życiu codziennym. Często wymaga interwencji psychoterapeuty lub specjalisty, aby pomóc osobie zrozumieć swoje emocje, znaleźć bardziej adaptacyjne sposoby wyrażania ich i radzenia sobie z konfliktami.

Zachowania acting out mogą prowadzić do trudności i negatywnych konsekwencji, szczególnie jeśli zachowania te są destrukcyjne lub powodują szkody dla samej osoby lub innych. W psychoterapii istotne jest zrozumienie i praca nad rozpoznaniem przyczyn i sposobów zarządzania acting out.