Zaburzenia odżywiania to poważne zaburzenia psychiczne, które wpływają na sposób, w jaki jednostka odżywia się i postrzega swoje ciało. Osoby cierpiące na te zaburzenia mają niezdrowe nawyki żywieniowe, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych i psychologicznych.
Najczęściej występujące zaburzenia odżywiania to:
Osoba ogranicza się w spożywaniu pokarmów, co prowadzi do znacznego odchudzania się, lęku przed przybieraniem na wadze oraz zaburzeń postrzegania własnego ciała.
Osoba ma nawracające napady objadania się, po których stosuje zachowania kompensacyjne, takie jak wymioty, nadużywanie środków przeczyszczających lub nadmiernie intensywna aktywność fizyczna.
Napadowe objadanie się to zachowanie polegające na nadmiernej konsumpcji jedzenia w krótkim czasie
Osoba ma obsesyjną koncentrację na jedzeniu zdrowym i czystym, co może prowadzić do izolacji społecznej, niedożywienia i zaburzeń odżywiania.
Zaburzenia odżywiania wynikają z wielu czynników, takich jak genetyka, czynniki środowiskowe, czynniki psychologiczne, presja społeczna i wpływ mediów. Często związane są z niską samooceną, perfekcjonizmem, lękiem, trudnościami emocjonalnymi oraz zaburzeniami kontroli impulsów.
Leczenie zaburzeń odżywiania zwykle wymaga interdyscyplinarnego podejścia, które obejmuje terapię psychologiczną, wsparcie żywieniowe, monitorowanie zdrowia fizycznego i, w niektórych przypadkach, farmakoterapię. Terapia skupia się na rozwijaniu zdrowych nawyków żywieniowych, identyfikowaniu i rozwiązywaniu przyczyn emocjonalnych zaburzeń odżywiania, budowaniu pozytywnej relacji z jedzeniem i pracą nad pozytywnym postrzeganiem własnego ciała.
