Stygmatyzacja odnosi się do procesu, w którym jednostka lub grupa jest negatywnie oceniana, wykluczana, odrzucana lub uprzedmiotawiana ze względu na pewne cechy, cechy fizyczne, społeczne, etniczne, religijne, zdrowotne lub psychologiczne. Stygmatyzacja może być wynikiem stereotypów, uprzedzeń i dyskryminacji społecznej.
Stygmatyzacja może dotyczyć różnych aspektów życia jednostki, takich jak zdrowie psychiczne, niepełnosprawność, orientacja seksualna, przekonania religijne, pochodzenie etniczne czy status społeczny. Osoby stygmatyzowane często doświadczają marginalizacji, wykluczenia społecznego, uprzedzeń i ograniczeń w dostępie do równych szans i możliwości.
Stygmatyzacja ma szkodliwy wpływ na jednostkę, prowadząc do obniżonego poczucia własnej wartości, utraty samoakceptacji, izolacji społecznej, trudności w znalezieniu pracy, problemów z relacjami interpersonalnymi i pogorszenia zdrowia psychicznego. Może to również wpływać na jakość opieki zdrowotnej, którą otrzymuje dana osoba.
Ważne jest przeciwdziałanie stygmatyzacji poprzez edukację, promowanie empatii i tolerancji oraz zmianę stereotypów i uprzedzeń społecznych. Uświadamianie ludzi na temat stygmatyzacji i jej negatywnych konsekwencji może prowadzić do większego zrozumienia, akceptacji i integracji osób stygmatyzowanych w społeczeństwie. Również osoby stygmatyzowane mogą odnaleźć wsparcie w grupach samopomocowych, organizacjach społecznych i w profesjonalnej pomocy psychologicznej.