Przeciwprzeniesienie rozumiane było początkowo jako nieświadoma reakcja psychoterapeuty na pacjenta, a szczególnie na jego przeniesienie. Przeciwprzeniesienie zgodnie z tą koncepcją powoduje, że psychoterapia przestaje być dla terapeuty dostosowaną do realności oraz pozbawioną konfliktów działalnością, a nabiera nieświadomego konfliktowego znaczenia. Sytuacja taka może mieć miejsce, gdy terapeuta identyfikuje się z pacjentem lub jakimś jego aspektem bądź reaguje osobiście na treści wnoszone przez pacjenta.
