Asymilacja odnosi się do procesu, w którym jednostka lub grupa stopniowo wchłania, adaptuje i integruje nowe informacje, idee, wartości czy wzorce zachowań w swojej strukturze lub kulturze. Jest to to pojęcie używane w różnych dziedzinach, takich jak psychologia, socjologia, antropologia czy biologia.
W psychologii, pojęcie asymilacji zostało wprowadzone przez Jeana Piageta, który odnosił je do procesu przyswajania nowych informacji i doświadczeń przez jednostkę. Asymilacja polega na tym, że jednostka interpretuje nowe informacje i doświadczenia na podstawie już istniejących schematów poznawczych i kategorii pojęciowych. Innymi słowy, nowe informacje są włączane i przystosowywane do już istniejącej wiedzy i struktur poznawczych.
Na przykład, jeśli dziecko zetknie się pierwszy raz z kotem, może próbować zasymilować to doświadczenie, przypisując kotowi cechy i zachowania, które już zna, na podstawie swojej wcześniejszej wiedzy o zwierzętach domowych. Może nazwać kota „pieskiem” i zaklasyfikować go jako zwierzę związane z interakcjami i zabawą.
Asymilacja jest związana z procesem uczenia się i adaptacji. Dzięki asymilacji jednostka może integrować nowe doświadczenia i informacje w swoją już istniejącą strukturę poznawczą. Jednakże, istotnym aspektem rozwoju jest również akomodacja – proces modyfikacji i dostosowania istniejących schematów poznawczych, gdy nowe informacje nie pasują do istniejących wzorców.
Poza psychologią, pojęcie asymilacji jest również używane w innych dziedzinach. Na przykład, w socjologii i antropologii odnosi się do procesu integracji jednostki lub grupy do społeczeństwa lub kultury dominującej, w którym jednostka lub grupa przyjmuje normy, wartości czy wzorce zachowań panujące w danej społeczności.
W biologii, pojęcie asymilacji jest związane z procesem przyswajania substancji odżywczych przez organizm. Polega na absorpcji i włączaniu składników odżywczych z otoczenia do organizmu w celu wzrostu, regeneracji i funkcjonowania.