Zaburzenia konwersyjne określane również jako zaburzenia somatyzacyjne, są grupą zaburzeń psychosomatycznych, w których występują objawy fizyczne bez wyraźnych przyczyn medycznych. Objawy te mogą przypominać objawy neurologiczne, takie jak drgawki, niedowłady, utrata czucia, utrata mowy lub trudności w oddychaniu przy jednoczesnym braku organicznych przyczyn tych objawów stwierdzonym w badaniach medycznych.
Osoby cierpiące na zaburzenia konwersyjne doświadczają tych objawów nieświadomie i jednocześnie nie mają kontroli nad nimi. Często jest to reakcja na stres lub traumatyczne wydarzenia. Osoby te często nieświadomie konwertują swoje trudności emocjonalne i konflikty psychiczne na objawy somatyczne.
Przyczyny zaburzeń konwersyjnych nie są w pełni zbadane, ale uważa się, że czynniki psychologiczne, takie jak stres, traumy lub trudności emocjonalne, mogą odgrywać istotną rolę w ich genezie. Istnieje również koncepcja rozumienia tych zaburzeń w kontekście mechanizmów obronnych, takich jak dysocjacja – które są używane przez umysł jako sposób radzenia sobie ze stresem.
Diagnoza zaburzeń konwersyjnych opiera się na wykluczeniu innych przyczyn medycznych dla objawów somatycznych oraz obserwacji charakterystycznych cech tych zaburzeń. Badania medyczne są ważne w celu wykluczenia organicznych schorzeń, które mogą mieć podobne objawy.