Neurotyczność określana również jako emocjonalna niestabilność, jest jedną z głównych cech osobowości opisywanych w Modelu Pięciu Wielkich Czynników. Odnosi się do skłonności jednostki do doświadczania negatywnych emocji i reakcji emocjonalnych.
Osoby charakteryzujące się wysokim poziomem neurotyczności często doświadczają silnych emocji takich jak lęk, niepokój, zmartwienia, smutek, frustracja i irytacja. Mają tendencję do reagowania bardziej intensywnie na stresujące sytuacje i mogą mieć trudności w regulacji swoich emocji.
Osoby neurotyczne mogą również wykazywać większą podatność na występowanie problemów emocjonalnych, takich jak depresja i zaburzenia lękowe. Mogą przeżywać silne wahania nastroju, być nadwrażliwe na krytykę i trudności w radzeniu sobie ze stresem.
W przeciwieństwie do osób o niskim poziomie neurotyczności, które są bardziej odporne emocjonalnie i radzą sobie lepiej w sytuacjach stresowych, osoby z wysokim poziomem neurotyczności mogą mieć trudności w utrzymaniu równowagi emocjonalnej i mogą przeżywać większe trudności w funkcjonowaniu w codziennym życiu.
Ważne jest jednak zrozumienie, że neurotyczność jest jedną z wielu cech osobowości i nie definiuje w pełni i wyczerpująco osobowości jednostki. Osoby neurotyczne mogą równocześnie posiadać inne cechy osobowości, które wpływają na ich zachowanie, myślenie i funkcjonowanie w społeczeństwie.
