Nerwice

Zespół stresu pourazowego (PTSD – post-traumatic stress disorder) to zaburzenie, które występuje u osób, które przeżyły traumatyczne doświadczenia, takie jak poważne obrażenia ciała, działania wojenne, przemoc seksualna, włamanie, klęski żywiołowe, wiadomość o chorobie czy katastrofy. Przyczyną może również być otrzymanie informacji o traumatycznym doświadczeniu, które dotknęło bliską osobę. Reakcja na traumę jest uzależniona od indywidualnych czynników, takich jak typ osobowości czy wcześniejsze zaburzenia. Objawy zespołu stresu pourazowego utrzymują się przez co najmniej miesiąc od zdarzenia i obejmują dręczące wspomnienia w postaci przebłysków pamięci, koszmary nocne związane z traumatycznym wydarzeniem, unikanie sytuacji lub przedmiotów przypominających o zdarzeniu oraz nieproporcjonalne pobudzenie w …

Leczenie nerwicy jest zazwyczaj wieloaspektowe i obejmuje kombinację terapii psychologicznej, farmakoterapii i samodzielnych strategii radzenia sobie z chorobą. Terapia zaburzeń nerwicowych Terapia poznawczo-behawioralna jest powszechnie stosowana w leczeniu nerwicy. Terapeuci pomagają pacjentom identyfikować i zmieniać negatywne wzorce myślowe oraz pokonywać lęki. Terapia ta skupia się również na nauce zdrowszych strategii radzenia sobie i wprowadzaniu zmian w zachowaniu. Terapia poznawcza koncentruje się na zmianie myśli i przekonań, które mogą prowadzić do objawów nerwicy. Terapeuta pomaga pacjentowi zidentyfikować szkodliwe myśli i nauczyć się zastępować je bardziej konstruktywnymi. W niektórych przypadkach lekarz może zalecić psychofarmakoterapię w celu złagodzenia objawów nerwicy. Najczęściej stosowane leki …

Lęk separacyjny to rodzaj zaburzenia lękowego, które występuje głównie u dzieci w wieku przedszkolnym, ale może również dotyczyć młodzieży i dorosłych. Polega na silnym lęku i niepokoju związanym z oddzieleniem się od ważnych osób, zazwyczaj opiekunów lub bliskich członków rodziny. Osoba dotknięta tym zaburzeniem może doświadczać silnej niechęci do rozstania, niepokoju lub lęku przed utratą bliskiej osoby, obawą o swoje bezpieczeństwo lub bezpieczeństwo bliskiej osoby. Objawy lęku separacyjnego Separacyjne zaburzenia lękowe, to silny lęk, który związany jest z obawą o oddzielenie się od rodziców lub opiekunów. Dotyczy on zarówno realnej jak i wyobrażonej sytuacji. Zaburzenie to może manifestować się poprzez …

Zaburzenia z napadami paniki to rodzaj zaburzeń lękowych, które charakteryzują się nawracającymi i nagłymi epizodami intensywnego lęku, zwanych napadami paniki. Podczas napadu paniki osoba doświadcza nagłego uczucia niepokoju lub grozy, które może towarzyszyć szereg fizycznych objawów, takich jak przyspieszone bicie serca, duszność, drżenie, uczucie duszenia się, zawroty głowy, uczucie utraty kontroli lub szaleństwa, a także objawy emocjonalne, jak strach przed śmiercią czy utratą kontroli. Zaburzenia z napadami paniki mogą prowadzić do znacznego cierpienia i pogorszenia funkcjonowania życiowego. Osoby dotknięte tym zaburzeniem często obawiają się kolejnych napadów paniki i unikają sytuacji, które mogą je wywołać, co prowadzi do ograniczenia codziennych aktywności …

Lęk jest niezwiązanym z bezpośrednim zagrożeniem stanem emocjonalnym charakteryzującym się uczuciem niepokoju, napięcia, zmartwienia, skrępowania bądź zagrożenia. W odróżnieniu od strachu, który pojawia się w sytuacjach realnego zagrożenia, lęk jest procesem wewnętrznym, którego obiekt z perspektywy psychopatologicznej jest zawsze irracjonalny. Lęk związany jest z przewidywaniem nadchodzącego z zewnątrz zagrożenia i może manifestować się reakcjami organizmu zarówno na poziomie psychicznym, jak i fizjologicznym. Psychoanalityczna teoria lęku Według teorii psychoanalitycznej funkcja lęku polega na ostrzeganiu ego przed niebezpieczeństwem. Lęk pojawia się, gdy napięcia id nie są rozładowywane, co powoduje, że ego wypełnia się lękiem. Lęk realistyczny to obawa przed rzeczywistymi zagrożeniami zewnętrznymi, …

Neurotyczność określana również jako emocjonalna niestabilność, jest jedną z głównych cech osobowości opisywanych w Modelu Pięciu Wielkich Czynników. Odnosi się do skłonności jednostki do doświadczania negatywnych emocji i reakcji emocjonalnych. Neurotyczność jako cecha osobowości pozwala na odróżnienie osób przystosowanych, stabilnych emocjonalnie, od osób nieprzystosowanych i emocjonalnie niezrównoważonych. Osoby charakteryzujące się wysokim poziomem neurotyczności często doświadczają silnych emocji takich jak lęk, niepokój, zmartwienia, smutek, frustracja i irytacja. Mają tendencję do reagowania bardziej intensywnie na stresujące sytuacje i mogą mieć trudności w regulacji swoich emocji. Osoby neurotyczne mogą również wykazywać większą podatność na występowanie problemów emocjonalnych, takich jak depresja i zaburzenia lękowe. …

Fobia swoista jest rodzajem zaburzenia lękowego, charakteryzującym się intensywnym i nieuzasadnionym lękiem przed konkretnym obiektem lub sytuacją. Osoba dotknięta fobią swoistą doświadcza skrajnego dyskomfortu i lęku w obecności tego specyficznego bodźca, co może prowadzić do unikania go w możliwie największym stopniu. Wystawienie na bodziec lękowy lub nawet samo zbliżenie się do niego wywołuje uczucie lęku lub atak paniki. Fobie swoiste rzadko występują w izolacji, często towarzysząc innym fobiom lub zaburzeniom lękowym. U niektórych pacjentów rozwój tego zaburzenia może być związany z traumatycznymi doświadczeniami. Jeśli fobia dotyczy sytuacji, istnieje większe ryzyko współwystępowania depresji lub nadużywania substancji psychoaktywnych. Wszystkie te czynniki przynoszą …

Fobia jest rodzajem zaburzenia lękowego, które charakteryzuje się silnym, irracjonalnym strachem przed konkretnymi sytuacjami, przedmiotami, miejscami lub działaniami. Osoby cierpiące na fobie często doświadczają nieodpartej potrzeby unikania obiektów lub sytuacji, które wywołują lęk oraz często odczuwają tak silny lęk, że nawet sama myśl o danym bodźcu wywołuje u nich reakcje fizyczne, takie jak kołatanie serca, pocenie się, drżenie ciała czy osłabienie nóg. Fobia nie wynika z realnego zagrożenia, ale z głęboko zakorzenionego, niekontrolowanego strachu, który może znacząco wpłynąć na codzienne funkcjonowanie. Fobia to rodzaj lęku, który występuje wobec określonych przedmiotów lub sytuacji, które nie stanowią rzeczywistego zagrożenia. Chory doświadcza silnej …

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne ( obsessive-compulsive disorder) są rodzajem zaburzeń lękowych, które charakteryzują się występowaniem nawracających obsesji i kompulsji. Obsesje są niepożądanymi, natrętnymi myślami, obrazami lub impulsami, które wywołują silny lęk lub niepokój. Kompulsje natomiast to powtarzające się działania lub rytuały, które osoba wykonuje w celu złagodzenia lęku związanego z obsesjami. Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne są chorobą psychiczną, która manifestuje się pojawianiem się uporczywych myśli i działań, których wykonanie chory odczuwa jako przymus, pomimo świadomości, że są one pozbawione sensu i absurdalne. Związane są one z nadmierną aktywnością jądra ogoniastego, które jest jednym z jąder podstawy, oraz pewnymi obszarami kory przedczołowej. Te obszary mózgu …

Fobia społeczna (lęk społeczny, zaburzenie lękowe społeczne) jest rodzajem zaburzeń lękowych, który charakteryzuje się silnym i nieuzasadnionym lękiem przed sytuacjami społecznymi. Jest to rodzaj zaburzenia lękowego, w którym osoba doświadcza silnego lęku przed negatywną oceną ze strony społeczeństwa, na przykład krytyką lub wyśmianiem. Objawy tego zaburzenia mogą mieć różne nasilenie, ale często prowadzą do trudności w normalnym funkcjonowaniu, prowadząc do unikania sytuacji społecznych lub wywołując ataki paniki. Towarzyszą mu również objawy fizyczne, takie jak nadmierne pocenie się, zaczerwienienie skóry, drżenie itp. Najczęstsze obawy związane z tym zaburzeniem dotyczą trudności w publicznym wypowiadaniu się, jedzeniu w miejscach publicznych ze strachem przed …