Choroba psychiczna określana również jako zaburzenie psychiczne, to stan, w którym funkcjonowanie psychiczne jednostki jest zakłócone i znacząco odbiega się od normy, co wpływa na jej myśli, emocje, zachowanie oraz relacje społeczne. Choroby psychiczne mogą mieć różne przyczyny, takie jak czynniki genetyczne, neurobiologiczne, środowiskowe, psychospołeczne.
Istnieje wiele różnych rodzajów chorób psychicznych, z których niektóre są bardziej powszechne, takie jak depresja, zaburzenia lękowe, schizofrenia, zaburzenia dwubiegunowe, zaburzenia osobowości czy zaburzenia jedzenia. Każda z tych chorób ma swoje charakterystyczne objawy i kryteria diagnostyczne, które są określone w podręczniku diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych (DSM) lub Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD).
Definicja choroby psychicznej
Zaburzenie psychiczne według DSM-5 jest definiowane jako syndrom, który wykazuje kliniczne istotne zakłócenie w funkcjonowaniu poznawczym, regulacji emocji lub zachowaniu, które wynika z nieprawidłowości w procesach psychologicznych, biologicznych lub rozwojowych.
Zaburzenia psychiczne często wiążą się ze stresem i trudnościami w adaptacji. Zachowania, które odbiegają od społecznych oczekiwań, społecznie sankcjonowanych norm reakcji na stresujące wydarzenia, nietypowych zachowań społecznych (politycznych, religijnych czy seksualnych) oraz konfliktów między jednostką a społeczeństwem, nie mogą być uznane za zaburzenia psychiczne, jeśli nie leżą u ich podstaw zaburzenia procesów psychicznych i jeśli nie są opisane w klasyfikacji (DSM-5 / ICD-11). W związku z tym samo występowanie odstępstw od norm społecznych u jednostki (takich jak niepełnienie społecznych ról czy skłonność do konfliktów), jeśli nie wiąże się z zaburzeniami w innych obszarach życia, nie jest wystarczającym powodem do rozpoznania zaburzenia psychicznego.
Skutki chorób psychicznych
Choroby psychiczne mogą prowadzić do znacznego cierpienia jednostki, utrudniać jej codzienne funkcjonowanie, wpływać na zdolność do pracy, nawiązywania i utrzymywania relacji społecznych, oraz prowadzić do ryzyka zachowań autoagresywnych lub samobójczych. Dlatego ważne jest, aby były diagnozowane i odpowiednio leczone przez wykwalifikowanych profesjonalistów, takich jak psychiatrzy, psycholodzy kliniczni i terapeuci.
